Wkrótce po lokacji, która jak już wspomniano nastąpiła w 1317 r., w Jaroszynie zbudowano kościół parafialny. Pierwsza wzmianka o parafii Jaroszowskiej pochodzi z rejestru świętopietrza z 1328 r., a więc kościół musiał powstać niewiele wcześniej, być może ok. 1320 r. w związku z posadowieniem syna książęcego na scholasterii krakowskiej. Nie znamy dokładnej daty rocznej poświęcenia kościoła jednak wiemy, że nastąpiło to „w pierwszą niedzielę po Św. Macieju Apostole”, gdyż ten dzień był później obchodzony jako święto konsekracji. Jeżeli założymy, że pierwotny dokument konsekracyjny podawał datę w ten właśnie sposób, to w grę wchodzić może jedynie 25 luty 1319 r., gdyż wtedy właśnie niedziela wypadała nazajutrz po wymienionym święcie. Jak wynika z późniejszej tradycji, fundatorami kościoła byli książęta oświęcimscy, być może książę Władysław. Pierwszym znanym proboszczem parafii Jaroszowskiej był Andrzej z Mazowsza, o którym niestety nic więcej nie wiemy.
W 1356 r. jest mowa o kościele i plebanie w Kleczy, w 1378 r. plebanem kieleckim jest ks. Maciej, w 1441 r. ks. Andrzej, w 1474 ks. Jan z Lanckorony.
Zasięg parafii. Kościół kletecki (a właściwie jaroszowski) był ośrodkiem dużej parafii. Obejmowała ona początkowo oprócz Kleczy także Łękawicę a nawet Stryszów. Już jednak w latach dwudziestych XIV w. w Stryszowie wystawiono kościół, przez co wieś ta usamodzielniła się i odłączyła od parafii kleteckiej. Niedługo jednak, bo już w XV w. parafia stryszowska uległa likwidacji, a kościół stryszowski stał się filialny względem kościoła kleteckiego i pozostawał nim do 1529 r. Przyczyna likwidacji parafii stryszowskiej nie jest znana.