Wieś, wzmiankowana w Liber beneficiorum (Księgach dóbr) Jana Długosza, w ciągu wieków stawała się własnością różnych rodzin szlacheckich. W wieku XIV wieku należała do Słupskich herbu Szreniawa. Początkowo wchodziła w obręb parafii w Kleczy Dolnej. Na przełomie wieku XV i XVI we wsi wybudowano drewniany kościół p.w.Św. Mikołaja i utworzono samodzielną parafię. W roku 1554 Stryszów kupił od Stanisława Słupskiego jego zięć (mąż córki Jadwigi), Kasper Castiglione, złotnik, mieszczanin krakowski. Jego ojciec Mikołaj, Włoch z Florencji, przybył do Krakowa z Węgier około roku 1519. Poprzez małżeństwo Kasper Castiglione wszedł w związki rodzinne z Pisarzewskimi, Brandysami, Jagniątkowskimi i Palczewskimi. Uzyskał nobilitację i herb Saszor Palczewskich. W roku 1564 zmienił nazwisko na Suski. Po jego śmierci w roku 1589 dobrami, Stryszowem i Suchą (Beskidzką), zarządzał jego starszy syn Adam.
Około roku 1598 Stryszów znalazł się w rękach Żukowskich, którzy byli jego właścicielami aż do połowy XVII stulecia. Na krótko wieś posiadał Aleksander Miczowski, który w roku 1678 sprzedał ją Wilkońskim herbu Odrowąż. W 1789 należała do Czaykowskich. W roku 1807 dwór wraz z majątkiem kupił prawnik z Tarnowa, Józef Gorczyński, późniejszy syndyk klasztoru o.o. Bernardynów w Kalwarii Zebrzydowskiej. Po nim majątek odziedziczył jego syn Julian, a następnie jego wnuczka Rozalia, która wyszła za mąż za Franciszka Łubieńskiego herbu Pomian. W roku 1928 ostatnimi właścicielami dworu i resztówki majątku (po parcelacji w 1922) byli Bieniewscy, którzy mieszkali w nim do 1939 roku. W czasie II wojny światowej dwór został zajęty przez Niemców, którzy w samym w budynku utworzyli szkołę, a do prowadzenia gospodarstwa rolnego sprowadzili rolnika z Austrii.