Ewangelia i komentarz na XXIX Niedzielę Zwykłą

Istnieje powiedzenie „jak nie drzwiami, to oknem”. Postać wdowy z dzisiejszej Ewangelii mogłaby posłużyć jako ilustracja do tej prawdy. Zachwycamy się życiem Jana Pawła II, św. o. Pio – trzeba jednak pamiętać, że ich „wielkość” wypływała z wielu godzin spędzonych na modlitwie. Paradoksalnie – im więcej mamy obowiązków, tym więcej powinniśmy się modlić. Jest to prawda, która sprawdzała się w życiu świętych. Oni potwierdzają, że Bóg pomnaża czas.

Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus opowiedział swoim uczniom przypowieść o tym, że zawsze powinni się modlić i nie ustawać: «W pewnym mieście żył sędzia, który Boga się nie bał i nie liczył się z ludźmi. W tym samym mieście żyła wdowa, która przychodziła do niego z prośbą: „Obroń mnie przed moim przeciwnikiem”. Przez pewien czas nie chciał, lecz potem rzekł do siebie: „Chociaż Boga się nie boję ani się z ludźmi nie liczę, to jednak ponieważ naprzykrza mi się ta wdowa, wezmę ją w obronę, żeby nie przychodziła bez końca i nie zadręczała mnie”». I Pan dodał: «Słuchajcie, co ten niesprawiedliwy sędzia mówi. A Bóg czyż nie weźmie w obronę swoich wybranych, którzy dniem i nocą wołają do Niego, i czy będzie zwlekał w ich sprawie? Powiadam wam, że prędko weźmie ich w obronę. Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?».

Sędzia

W przypowieści o nieuczciwym sędzi i natarczywej wdowie (…) występuje dwoje przeciwstawnych bohaterów: zimny biurokrata oraz nieszczęśliwa i uciskana kobieta. (…) W Starym Testamencie istniało jedno słowo na oznaczenie zarówno sędziego, jak i polityka, ponieważ wymierzanie sprawiedliwości było podstawowym i pierwszorzędnym zadaniem rządzących. Prorocy często kierują oskarżenia przeciwko skorumpowanym sędziom: „Biada prawodawcom ustaw bezbożnych i tym, co ustanowili przepisy krzywdzące, aby słabych odepchnąć od sprawiedliwości i wyzuć z prawa biednych mego ludu; by wdowy uczynić swoim łupem i by móc ograbiać sieroty”. Samo prawo biblijne przypomina: „Nie będziecie wydawać niesprawiedliwych wyroków. Nie będziesz stronniczym na korzyść ubogiego, ani nie będziesz miał względów dla bogatego. Sprawiedliwie będziesz sądził bliźniego”. Księga Powtórzonego Prawa przedstawia portret sędziego, w którym akcentuje się niebezpieczeństwo korupcji i łapówek. „Nie będziesz naginał prawa, nie będziesz stronniczy i podarku nie przyjmiesz, gdyż podarek zaślepia oczy mędrców i w złą stronę kieruje słowa sprawiedliwych. Dąż wyłącznie do sprawiedliwości!”. Wobec niegodziwości władz sądowniczych, ubogi i ofiara mogą odwoływać się jedynie do Boga (…): „Ojcem dla sierot i wdów opiekunem jest Bóg”. Pogwałcenie sprawiedliwości nie jest wyłącznie czynem społecznie niegodziwym, lecz staje się świętokradztwem, ponieważ uderza się w obrońcę praw słabych, czyli Pana.